Leren door samen te doen

Leerlingen, deskundigen en een leerkracht werken schouder aan schouder samen in een project waarbij kinderen meegesleept worden in een onderzoeks-avontuur in hun eigen leefomgeving.

Monique van Zelst (producent bij de Stichting Tijdgeest) ontwikkelde samen met Hans Langeree (artistiek/zakelijk leider) en Wim van Bokhorst (educatief ontwerper) het begrip “Avontuurlijk Leren”. Daarnaast is een webapplicatie ontwikkeld waarmee alle deelnemende leerlingen digitaal kunnen communiceren en samenwerken met echte externe deskundigen binnen hun eigen schoolomgeving.
 
Samenwerkingsverbanden op kleine schaal kunnen leiden tot grootse prestaties.
Wat maakt dit project tot een bijzonder vernieuwend project?
Leerlingen worden serieus genomen. Zij kunnen zelf heel veel als ze verantwoordelijkheid krijgen. Ze worden aangesproken als jonge collegae, die zinnige bijdragen kunnen leveren. Leerlingen, deskundigen en leerkracht werken schouder aan schouder samen. Dit leidt tot een project waarbij kinderen meegesleept worden in een onderzoeks-avontuur in hun eigen leefomgeving. De computer (de virtuele) en de werkelijke wereld zijn slim en effectief met elkaar verweven. Vanuit een uitdagende, online werkomgeving, gaan de jongeren op zoek in de echte wereld. Het hart wordt gevormd door een online webapplicatie, waarmee de deskundigen en de leerlingen communiceren en hun informatie uitwisselen. Het is gebouwd door Waag Society. Deze webapplicatie is een format waarin elke culturele instelling, gemeente of andere organisatie met eigen content een avontuur kan laten maken. Voorbeelden zijn het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) en DePoepfabriek.nl.

Is het een kantelproject of een koploperproject?
Het is een koploperproject omdat door de inzet van de webapplicatie, gecombineerd met het “Avontuurlijk Leren” een veel grotere groep leerkrachten laagdrempelig ervaring kan opdoen met de kracht van betrokken leerlingen die serieus genomen worden. Maar ook een verbindingsproject, omdat op lokaal niveau instellingen en deskundigen hun krachten bundelen om met de leerlingen samen te werken. Dit leidt tot duurzame contacten.

Ben je als initiatiefnemer kantelaar, koploper of verbinder?
Wij zijn Koploper en Verbinder.

Welke barrières hebben jullie moeten overwinnen?
Het zware accent in het onderwijs op de prestaties in cognitieve vakken en de toetscultuur. Daardoor zijn directies en leerkrachten geneigd om alles wat ‘extra’ lijkt af te houden. Als voldoende leerkrachten beseffen dat goed onderwijs niet uitsluitend bepaald wordt door structuren, protocollen en toetsresultaten, kan de onderwijspraktijk kantelen naar het effectief inzetten van eigen verantwoordelijkheid van betrokken leerlingen. Daar wordt ’t ook nog een stuk leuker van.

Wat is het verdienmodel?
Financiën worden verkregen via fondsen werving (VSB/Mondriaan), sponsoring (PWN) en opdrachtverstrekking. Het huidige verdienmodel betreft de verkoop en het ontwikkelen van nieuwe avonturen en het aanbieden van de reeds ontwikkelde avonturen. Mooi zou zijn als gemeenten de projecten zouden adopteren waarna die duurzaam kunnen worden ingezet voor het erfgoedonderwijs en maatschappelijke vraagstukken.

Wat valt van dit project te leren?
Dat samenwerkingsverbanden op kleine schaal kunnen leiden tot grootse prestaties en duurzame samenwerkingsverbanden. De ontwikkelde webapplicatie is een katalysator. Hierop komt alles samen en van hieruit kan er worden vertrokken om een gemeenschappelijk interessant project uit te kunnen voeren waarin de eigenheid van de aanbieders gewaarborgd blijft, maar in dienst staat van een te beleven onderzoeks-avontuur. Dat kan voor iedere sector gelden. Uiteindelijk blijkt dat niets zo effectief is als gemotiveerde en betrokken mensen die zelf verantwoordelijkheid kunnen dragen voor hun eigen leef- en leeromgeving. In dit project wordt duidelijk dat een cultuur waar oplossingen van onderaf kunnen komen, effectief en aantrekkelijk is. Je wordt er weer mens van!