Koplopers in bewonersorganisatie

In het Rotterdamse koploperproject De Nieuwe Banier organiseren bewoners uit de Agniesebuurt (Rotterdam Noord) zelf allerlei activiteiten op het gebied van cultuur en ontmoeting. De bewoners hebben niet afgewacht tot de overheid kwam met de middelen en zijn gewoon aan de slag gegaan met het verbeteren van hun lokale leefomgeving.

Lokale leefomgeving
De Nieuwe Banier is een bewonersbedrijf in het hart van de Agniesebuurt vlakbij het centrum van Rotterdam. De bewoners uit de buurt vormen zelf het bestuur van stichting De Nieuwe Banier. Er ontstaan veel samenwerkingsverbanden tussen bewoners en lokale organisaties die anders niet of nauwelijks met elkaar in contact zouden komen. In het gebouw organiseren bewoners allerlei evenementen op het gebied van cultuur, ontmoeting, theater, dans en muziek. Ellen Scholl woont in de Agniesebuurt en is bestuurslid van stichting De Nieuwe Banier. Ze wil met de stichting bereiken dat bewoners samen met overheden en professionele organisaties kennis delen. “Daarvan worden bewoners krachtiger, slimmer en wijzer. We bouwen aan een nieuw vertrouwen in de toekomst door voor en met bewoners die zelfstandig en onbetaald of met behoud van uitkering aan de slag gaan”, beschrijft ze. “Het bestuur draagt samen met de bewoners zorg voor het gebouw, we organiseren zelf activiteiten en doen zelf de exploitatie. Zo zorgen we er als bewonersbedrijf voor dat
onze eigen lokale leefomgeving verbetert.”
 
“Je kunt als bewoner net zo krachtig zijn als een overheidsinstelling.”
Kracht
Ariane Lelieveld, Paul Donselaar en Monique Ravensberg zijn de andere bestuurders van het bewonersbedrijf. Volgens de bestuursleden kunnen bewoners zelf heel veel als zij over dezelfde middelen beschikken als de overheid. Daarnaast is het zo dat de bewoners door de economische bedrijvigheid in het bedrijf in hun kracht komen. In het pand aan de Banierstraat hebben de bewoners zelf onder meer een wijkkeuken, een energielab, een dansstudio, een up-cycle inzamelpunt voor grondstoffen, een aanschuifkantoor, een theater, een zzp-cafe en een zwerfboekenhuis opgezet. De initiatiefnemers lopen voorop met deze vorm van bewonersorganisatie. Ze hebben niet gewacht tot de overheid kwam met middelen en zijn gewoon aan de slag gegaan. In die zin is het een koploperproject, denkt Scholl. “We leren door doen en ondervinden. Daarbij nemen we onszelf steeds opnieuw onder de loep. Met vallen en opstaan worden we wijzer. Alles wat bij ons goed gaat, kan verder worden uitgebouwd door andere bewoners.” Ze kan kantelen, koplopen en verbinden niet los van elkaar zien. “Om te kunnen kantelen moet je kunnen verbinden, maar ook durven koplopen. En om koploper te kunnen zijn moet je kunnen kantelen en verbinden.“


Middelen
Scholl vertelt dat De Nieuwe Banier erg creatief is in oplossingen, omdat de financiële middelen vaak ontbreken. “Je realiseert je dat niet alles in een keer perfect verloopt, maar dat je als bewoner net zo krachtig kunt zijn als een overheidsinstelling.” De Nieuwe Banier ontvangt een kleine subsidie, maar draait ook al op eigen middelen. “Omdat we hoofdhuurder zijn van het gebouw, kunnen we ruimtes verhuren en zo inkomsten genereren. Het doel is uiteindelijk om voldoende geld uit de markt te halen om lokale economische bedrijvigheid te laten ontstaan”, besluit ze.