Jan Willem Alphenaar.

Jij bepaalt zelf de kanteling

‘Je zou het een verplicht kantelpunt kunnen noemen. In 2003 ging ik zakelijk en persoonlijk failliet. Dan raak je echt alles kwijt: je bedrijf, je huis, je auto, je vriendin, je identiteit. Alles. Tegelijkertijd wist ik: hier komt een eind aan. Want zo’n schuldsaneringtraject waarin ik terecht kwam duurt een aantal jaar, maar dan ben je er ook vanaf. Eén dag ben ik depressief geweest. “Als ik op de bodem van deze put kan aarden, kan ik alles aan”, dacht ik.

Die ervaring, dat ik echt alles aankan, bleek een jaar of 6 later belangrijk. Ik maakte een film over het faillissement van de DSB bank en wat de gewone mensen daarvan vonden. Want die hadden we nog niet gehoord terwijl die wel belangrijk waren omdat er een hoop belastinggeld mee gemoeid was.

Het was een crowdsourcingproject waar iedereen vrijwillig aan meegewerkt heeft. In 8 maanden hebben we die film gemaakt. Tijdens en na die productie heb ik op het podium voor heel veel mensen het verhaal over die film verteld. Dat lijkt niet moeilijk, maar voor mij was het dat wel als extreem verlegen mens. Ik durfde nog voor geen 4 man iets te vertellen. En nu stond ik daar, voor honderden mensen. De kanteling die je meemaakt of waar je aan werkt, heb je dus zelf in de hand. Jij bepaalt welke kant het opgaat.’