Betere wereld voor onze kinderen

Het onderwijs zoals het was toen ik op school zat, was niet voor mij bedoeld. Als ik terugkijk naar die tijd en naar wat ik had kunnen doen met mijn talenten, word ik altijd verdrietig dat ik niet de ruimte kreeg om zelf meer input te hebben in mijn eigen leertraject.

Mijn naam is Danny de Vries, ik ben 25 jaar, woon te Leeuwarden en ben kort geleden het transitiepad Youth4Education begonnen. Monique van Dam, oprichter OWC en Living Legends, was aanwezig bij de start van United 4 Education en merkte op dat er geen jongeren bijzaten. Wij zijn beide van mening dat een kanteling, zeker op gebied van onderwijs, zonder jongeren niet gaat lukken en zeker geen standhoudt. Omdat ik nu al geruime tijd een project in gedachten heb wat het onderwijs in Nederland kan doen laten kantelen, vroeg Monique mij of ik het transitiepad voor en door jongeren wilde starten. Na enig nadenken heb ik deze kans snel aangepakt, omdat ieder project waar ik aan meedoe mij steeds dichter bij mijn einddoel brengt.
 
“Dit was voor mij het moment dat ik dacht: ‘Ik ben niet alleen’”
Danny de Vries
Deze realisatie speelde ook al vroeg bij mij, het begon op de basisschool. Mijn moeder was zo slim om mij te vertellen dat ik op dat moment toch weinig andere dingen kon doen, behalve aan het werk gaan bijvoorbeeld, en dat ik niet de enige was die hier tegen aanliep en dat als ik zeker wist dat deze manier van lesgeven niet goed was, dat ik dan maar goed moest opletten wat er fout ging en moest bedenken hoe het beter kon. Alleen zeggen dat iets niet goed is, zonder met een beter idee te komen, is nutteloos. Zo heb ik mijn hele schooltijd meegedraaid en opgelet. Gelukkig kon ik goed meekomen in de huidige wijze van leren. Toen ik uiteindelijk op de Universiteit zat en natuurkunde studeerde, zag ik dat de manier van lesgeven zelfs daar niet anders was en dat ook deze opleiding weer te halen was met dezelfde trucjes. Omdat ik op dat moment een jaar of 21 was, vond ik dat ik op een punt gekomen was waar ik niet meer perse mee hoefde te draaien, maar eindelijk kon gaan doen waar ik me al die tijd op voorbereidde en dat is zien of er verbetering teweeg gebracht kon worden op het gebied van onderwijs. Ik ben toen gestopt met studeren en teruggegaan naar Leeuwarden.

Door deze grote omschakeling heeft het me wat tijd gekost om uit te zoeken hoe ik de taak voor me gedaan krijg en op een gegeven moment zat ik zelfs in de bijstand! Vanuit deze positie ben ik benaderd door intussen een vriend van me, die een project draaide voor de gemeente Leeuwarden om mensen met een idee om uit de bijstand te komen daar de ruimte voor te geven en te helpen. Hier ben ik begonnen met het uitwerken van een idee om een online leeromgeving op te zetten, hierover vertel ik meer in mijn plan voor Youth4Education. Tijdens deze periode keken we af en toe stimulerende documentaires, zoals de aflevering van Tegenlicht over transitie. Toen ik Jan Rotmans hoorde praten over transitie en over de groep mensen die hij bij elkaar wilde brengen om Nederland te laten kantelen, hoopte ik dat met hetgeen ik toen aan het doen was me ooit kon aansluiten bij zo’n groep. Ik heb in die tijd ook een ondernemingsplan geschreven en deze is goedgekeurd door de gemeente Leeuwarden. Toch heb ik gewacht met de uitvoering; iets voelde niet nog niet goed. Mijn ondernemingsplan bleef achter bij de mensen die mij geholpen hebben en via hen kwam mijn plan bij Monique terecht. Wij hebben vrij snel daarna afgesproken en hebben onze krachten gebundeld. Nu, bijna een jaar nadat ik Monique leerde kennen, ben ik uiteindelijk gevraagd om onderdeel te worden van United 4 Education als aanvoerder van Youth4Education en heb ik het gevoel dat ik eindelijk het juiste moment heb gevonden om van start te gaan met mijn plan.